Węzły:
Płaski
Opis
Jeden z najprostszych węzłów. Jest punktem wyjścia do wielu innych węzłów i kombinacji. Przywiązaniu może nastąpić pomyłka i zawiąże się węzeł babski
Wiązanie
Właściwie nie wymaga komentarza. Można go zawiązać mając oba końce wrękach, albo z jednej strony mając tylko koluszko. Przeplatając linkę(tak jak przy wiązaniu buta) należy uważać aby linka która wychodzi podspodem również w drugiej linii znalazła się tam. Jeśli nie – wyjdziewęzeł babski
Zastosowanie
Służy do łączenia dwóch lin które nie są zbytnio obciążone. Jeżeli majedną zawleczkę – jest to węzeł refowy jeśli dwie to wiązanie sznurówek.
Szotowy
Opis
(ang. sheet bend) Popularny węzeł, łatwy i szybki w wiązaniu. Możliwy do zawiązania na pętli lub linie. Gdy posiada pętelkę wówczas nazywany jest węzłem flagowym
Wiązanie
Linkę przetykamy przez pętlę. Pętlę liny obwiązujemy i koniec przekładamy pod odcinkiem tej samej linki wychodzącym z pętli.
Zastosowanie
Dobry do szybkiego łączenia linek o różnej długości – lecz o niezbytsilnym naciągu. W wypadku dużych naprężeń lub bardzo gładkiej linylepiej jest używać kombinację węzła szotowego czyli węzeł bramszotowy
Sztyk
Opis
Jeden z wielu sposobów dowiązania linki do słupka.
Wiązanie
Opleść linkę dokoła słupka i końcówkę przepleść przez powstałe oczka 2 razy.
Zastosowanie
Cumowanie, przywiązanie linki do słupka
Półsztyk
Opis
Jeden z wielu sposobów dowiązania linki do słupka.
Wiązanie
Opleść linkę dokoła słupka i końcówkę przepleść przez powstałe oczka 1 raz.
Zastosowanie
Cumowanie, przywiązanie linki do słupka
Ratowniczy
Opis
Węzeł ratowniczy to mocny i pewny, łatwy w zawiązaniu węzeł tworzący niezaciskającą się pętlę.
Wiązanie
1. Przy nauce tego węzła można stosować pewną mnemotechnikę...
2. Skręcamy linę w małą pętelkę (uwaga na jej kierunek, to ważne!), to będzie nora lisa
3. Lis wychodzi z nory...
4. Obchodzi drzewo dookoła...
5. I wraca do nory.
6. Gotowe!
Zastosowanie
Stosuje się go (ja wskazuje nazwa) holując kogoś, wyciągając czy podejmując z pokładu łodzi. Cały dowcip polega na tym, że jeśli to ty jesteś podejmowanym, możesz stanąć przed koniecznością zawiązania "ratownika" na sobie w bardzo niesprzyjających warunkach.
Uwagi
Należy uważać, aby pętelka na linie głównej nie rozkręciła się gdyż wtedy węzeł ześlizgnie się i zaciśnie na nas. W tym celu należy najpierw węzeł zaciągnąć a potem dopiero dopuścić do pracy. W wspinaczce skałkowej nie mając pod ręką uprzęży można stosować którąś z mutacji węzła – szelki lub węzeł ratowniczy podwójny.
Zaczerpnięte ze strony:http://www.tosieprzyda.pl/2012/08/weze-na-dzis-jak-zawiazac-weze.html
Beczka
Opis
Jest to bardzo ładny węzeł – pochodny zwykłego supła.
Wiązanie
Aby wykonać ten węzeł należy najpierw zrobić na linie kółko.Następnie wolnym końcem przepleć tyle razy dokoła pierwszej linki(wchodząc końcówką na powrót do kółka) ile pragnie się otrzymać splotówwęzła – Na przykładzie trzy
Następnie węzeł powoli zaciąga się. Sploty powstają z wolnej częścipętli które zawijają się w miarę jak oplecione przez nas linkirozprostowują się pod wpływem siły
W ten sposób można uzyskać teoretycznie dowolnie długą beczkę.Praktycznie jednak im dłuższa beczka tym trudniej jest ją zaciągnąć alinka skręca się wzdłuż osi utrudniając działanie. Poniżej przykładbeczki z 9/10 opleceniami.
Wiążąc węzeł na sznurze mundurowym nie dysponujemy wolnym końcem,dlatego całą operację należy wykonać jedną linką za każdym razem drugąprzeplatając przez otwór którym manipulujemy. Brzmi to skomplikowanie -najlepiej sprawdzić to metodą prób i błędów zaczynając od jednej linki.
Zastosowanie
Jest to przede wszystkim węzeł ozdobny. Stosowany na mundurach sznura harcerskiego. Gdy jeszcze ZHR nie istniał w ZHP stosowano beczki winnym kolorze niż sznur. Wówczas należało taką beczkę po prostu przyszyć. Może też służyć jako zabezpieczenie linki przed wysuwaniem z otworu, albo jako nierozwiązujący się ciężarek rzutkowy
Bosmanka
Opis
Węzeł elitarny ustępujący chyba tylko węzłom gordyjskim
Wiązanie
Na zdjęciu przedstawiono bosmankę trzykrotną. Można jednak wykonać podobnie większe bosmanki.
Najpierw należy wykonać trzy (lub więcej) pętle na dłoni. Zdjąć je zręki zachowując ich kształt. Obwiązać je – można mocno w środku -tworzy się wówczas drugi obieg linki. Trzeci obieg wykonuje się wtrzeciej płaszczyźnie oplatając obieg drugi ale przeplatając linkę podobiegiem pierwszym. Na koniec należy węzeł zaciągnąć poczynając odpierwszego zwoju pierwszego obiegu.
Zastosowanie
Może posłużyć jako ciężarek rzutkowy, lub jako ozdoba. Jeśli jest duży, łatwo go schwytać i w ten sposób ciągnąć linę
Uwagi
W przypadku wiązania większych bosmanek do środka można włożyć kamieńlub kulkę. Można też po prostu zawiązać w środku węzeł któryzagwarantuje, że linka nie wysmyknie się ze środka.
Należy uważać szczególnie w trakcie zmiany obiegów gdyż jeśli linkęzakręci się pod złym kątem w węźle powstanie brzydka skaza, zgrubienie,lub niepotrzebny skos.
Krawatowy
Opis
Zwykły węzeł krawatowy. Jak widać stosowany do wiązania „zwisu męskiego prostego”
Wiązanie
Przy wiązaniu krawata należy mieć na uwadze długość końcową – co wymaga nieco wprawy. Najczęściej wiąże się krawat tak, aby koniec głównej części dotykał końcem paska spodni. W takim wypadku należy cienki koniec jak najbardziej skrócić i mieć na uwadze, że nieco z długości krawata zostanie wykorzystana na węzeł, który w tym przypadku jest dość znaczny.
Dłuższy koniec przekładamy nad krótkim wierzchem do góry. Następnie obwijamy nim krótszy koniec. Dłuższy koniec jest teraz obrócony spodemna zewnątrz. Zawijamy go tworząc poprzeczkę. Koniec wyciągamy po szyją wkładamy pod porzeczkę zaciągając węzeł.
Zastosowanie
Salony, bankiety, gabinety, biura …. choć zawiązany na linie może służyć jako umocowanie linki do drzewa lub kołka.
Uwagi
Na zawiązanym krawacie można wykonać charakterystyczną rysę dzieląc jakby wychodzący spod węzła koniec na dwie części. W tym przypadku przymocowaniu krawata pod szyją przytrzymujemy lekko drugim palcem na środku.
