I STOPIEŃ

Sprawności oznaczone jedną gwiazdką − dla początkujących w danej dziedzinie. Pozwalają zdobyć podstawowe harcerskie umiejętności lub na poziomie elementarnym poznać jakąś dziedzinę. Ich zdobywanie nie wymaga szczególnych predyspozycji i warunków ani długiego czasu próby. Sprawności te są najbardziej odpowiednie dla harcerek i harcerzy (10−13 lat).

 

II STOPIEŃ

Sprawności oznaczone dwiema gwiazdkami − dla pogłębiających wiedzę i doskonalących umiejętności, rozwijających swoje zainteresowania. Motywują do zdobywania wiedzy z wybranej dziedziny poza programem pracy drużyny lub zastępu i do samodzielnego poszukiwania możliwości jej praktycznego wykorzystania. Mogą je zdobywać harcerki i harcerze (10−13 lat) oraz harcerki i harcerze starsi (13−16 lat).

​

III STOPIEŃ

Sprawności oznaczone trzema gwiazdkami − zakładające zdobycie ponadprzeciętnej, rozległej wiedzy i umiejętności z wybranej dziedziny, wymagające umiejętności samodzielnego, konsekwentnego doskonalenia się w wybranej dziedzinie, a także zorganizowania do działania innych (np. zastępu, drużyny, klasy). Najbardziej odpowiednie są dla harcerek i harcerzy starszych (13−16 lat).

 

ODZNAKA MISTRZOWSKA

Sprawności mistrzowskie − wymagające umiejętności na poziomie niemal profesjonalnym (w przypadku dziedzin związanych z aktywnością zawodową), liczącym się w dorosłym życiu. Mogą stanowić istotny atut przy podejmowaniu pracy zawodowej. Sprawności mistrzowskie stanowią świadectwo zaawansowanych zainteresowań i dużej aktywności społecznej w wybranej dziedzinie. Przeznaczone są dla wędrowniczek i wędrowników. Osoby, które zdobyły sprawności mistrzowskie, to potencjalni eksperci (w drużynie, szczepie, hufcu), służący pomocą zdobywającym sprawności niższego stopnia. W niektórych przypadkach odpowiednikami sprawności mistrzowskich są uprawnienia związkowe (np. odznaka „ratownika medycznego ZHP”), państwowe, specjalistyczne.