Objaśnienia terminów – związanych z kulturą, oraz z tradycją rycerską:
Rycerstwo
W średniowieczu warstwa wojowników rekrutująca się głównie z wasali, którzy za wynagrodzenie (na ogół ziemią) przyjmowali na siebie obowiązek służby wojskowej w wyprawach podejmowanych przez seniora.
W X i XI wieku wytworzyli odrębną grupę z własnym
kodeksem moralnym,szczególnymi zwyczajami (pasowanie na rycerza,
turnieje itp.),właściwą sobie literaturą (romanse rycerskie) itd.
W Polsce obyczaje rycerskie pojawiły się w XI wieku. Później (w XIV wieku) rycerstwo przekształciło się w „stan rycerski”, czyli szlachtę.
Hufiec, huf
W średniowieczu (w Polsce od XVI w ) zwarty oddział,składający się z
kilku chorągwi, stanowiący zarazem część szyku bojowego.
Po I wojnie światowej hufcami nazywano jednostki harcerskie Przysposobienia Wojskowego. Jest to jednostka organizacyjna ZHP, tworzona przez drużyny,szczepy i kręgi w celu zapewnienia im możliwości skutecznego prowadzenia działalności programowej
,udzielania pomocy metodycznej, oraz reprezentowania organizacji wobec władz państwowych.
Działa na terenie jednej, lub kilku gmin, miast i dzielnic.
Chorągiew
w średniowieczu podstawowa jednostka organizacyjno – taktyczna ciężkozbrojnej polskiej jazdy rycerskiej, a w XVI –XVII wieku wszystkich typów kawalerii.
Jednostka organizacyjna ZHP działająca na obszarze województwa. skupia wszystkie hufce z jego terenu. Pojęcie chorągwi pojawiło się po raz pierwszy w 1920 r.
Drużyna
zespół powołany do wykonania wspólnego zadania (np. drużyna kolejowa, sanitarna, harcerska). W wojsku najmniejszy pododdział piechoty (ok. 10 żołnierzy), stanowiący część plutonu.W Polsce drużyna stanowiła do XII wieku trzon sił zbrojnych książąt.Podstawowa jednostka organizacyjna ZHP.
Jest tworzona na terenie szkoły ,spełnia rolę podstawowego środowiska
wychowawczego młodzieży zrzeszonej w harcerstwie.
Zastęp
najmniejsza jednostka organizacyjna w ZHP, na jakie dzieli się drużyna,
Zastęp ma charakterna pół formalny. Będąc jednostką organizacyjną
ZHP jest zarazem podstawową grupą rówieśniczą. Stwarza pole do inicjatywy własnej, organizuje zespołowe działania sprzyjające zainteresowaniom i oczekiwaniom harcerzy.
Poczet
w polskich wojskach zaciężnych (od drugiej polowy XV wieku do XVIII wieku) najmniejsza jednostka organizacyjna roty pieszej lub chorągwi jazdy.
Kopia
w średniowieczu najmniejsza jednostka organizacyjna jazdy rycerskiej (odpowiednik pocztu).
Harce, harcownik
od średniowiecza do XVII wieku utarczki pojedynczych żołnierzy
zwanych harcownikami, prowadzone przed rozpoczęciem
walnej bitwy. Harcownik to w przenośni „idący przodem”.
W harcerstwie harce oznaczają różne zajęcia i gry terenowe. Uważane za jedną z ważniejszych metod harcerskich.
Harcerstwo, harcerz
Nazwa ta została przejęta ze średniowiecznego słownictwa rycerskiego
przy pierwszych próbach spolszczenia terminologii skautowej.
Terminu tego użyto po raz pierwszy na przełomie lat 1910 – 1911 jako
tytułu dodatku do czasopisma młodzieży abstynenckiej.
Harcerstwo to polski ruch młodzieżowy zapoczątkowany w latach
1910 – 1911, wywodzący się ze skautingu i określany pierwotnie jako
skauting polski.
Przeszedł od tego czasu istotne zmiany ideowe, metodyczne,
organizacyjne kształtując się jako oryginalne zjawisko polskiej kultury
narodowej. A harcerz, to członek ZHP.